- Տրված նախադասությունները վերլուծիր շարահյուսորեն: Ուշադրություն դարձրու վերաբերության, անջատման, հանգման, միջոցի անուղղակի խնդիրներին:
Մենք-ենթակա, անհամբեր-ձևի պարագա սպասում ենք-ստորոգյալ նրա գալուն-հանգման խ․:
Գյուղամիջում-տեղի պարագա անգործ-որոշիչ նստածների մասին- վերաբերության խնդիր բացասաբար-ձևի պարագա են խոսում-ստորոգյալ։
Մենք-ենթակա հպարտանում ենք-ստորոգյալ հայրենիքի-հատկացուցիչ համար անձնվեր-որոշիչ մարտնչողներով-միջոցի խնդիր:
Ուրիշների-հատկացուցիչ գործերին խառնվելուց-միջոցի խնդիր ձեռք քաշիր-ստորոգյալ։
Հրաժարվիր-ստորոգյալ ընկերներիդ մասին վատ արտահայտվելուց-վերաբերության խնդիր:
Մարդիկ-ենթակա ողջունեցին-ստորոգյալ շքանշանով-որոշիչ պարգևատրվածներին-հանման անուղղակի խնդիր:
Նրանք-ենթակա պարծենում են-ստորոգյալ կռվում հերոսաբար նահատակվածներով-միջոցի խնդիր:
Այսօր-ժամանակի պարագա պատկերասրահում-տեղի պարագա ներկա գտնվողների մասին գրված էր թերթում-ստորոգյալ։
2. Ո՞ր եղանակով են դրված բայերը:
Ելնեմ-ըղձական, ծաղկումն է-սահմանական ներկա ձնծաղիկնրի,
Հողից ինձ նայող աչերն համբուրեմ,
Գնամ ետևից ծիծեռնակների,
Նրանց հետ ետ գամ, գարունը բերեմ:-ըղձական եղանակ
Հեռցի՛ր, մոռացի՛ր, մի՛ հիշիր,-հրամայական եղանակ
Ինձ այդպես քրոջ պես մի՛ գթա:-արգելական հրամայական
Դու կգաս ու կրկին հայացքով կդյութես-ենթադրական ներկա
Լուսերես, կցրես մառախուղը հոգուս,
Ոսկեշող ժպիտով ու քնքուշ խոսքերով,
Որ գիտես միայն դու:
Ես մինչ ի մահ, կախաղան,
Մինչև անարգ մահու սյուն,
Պիտի գոռամ, պիտ կրկնեմ-հարկադրական
Անդադար. ազատությո՜ւն։
Իմ մահով ոչինչ չի փոխվի կյանքում,-սահմանական եղ, ժխտական խոնարհում, ներկա
Ու չի պակասի աշխարհում ոչինչ,
Մի լույս կմարի հինգերորդ հարկում,-ենթադրական
Կմթնեն մի պահ աչքերը քո ջինջ։
Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,-անցյալ ապակատար
Եթե քո ջանքից
Նրա բեռը չէր թեթևանաալու,-սահմանական եղանակ, ժխտական խոնարհում, անցյալ ապակատար
Էլ ո՞վ էր ասում,- սահմահանական եղ․, ներկա ժ
Որ այնքան ծանր հոգսերը նրա
Առնեիր քո թույլ ուսերի վրա։-ըղձական եղ․, անցյալ ժ․
Եթե քո առաջ դուռ էր փակելու-սահմանական եղ․, անցյալ ապակատար
Եվ չէր դնելու ականջը լանջիդ,-սահմանական եղանակ, անցյալ ապակատար ժ․
Եվ գլուխ չուներ՝ արձագանքելու-սահմանական եղանակ
Ամեն մի կանչիդ.
Էլ ինչո՞ւ էիր այդքան թրթռում,
Էլ ինչո՞ւ էիր դու քեզ քրքրում, սահմանական եղ․, անցյալ անկատար
Էլ ինչո՞ւ էիր ականջդ սրում,
Որ նրա ամեն շշուկը բռնես,
Որ նրա ամեն խորհուրդն ըմբռնես,
Նրա հետ ընկնես, նրա հետ թռնես, ըղձական ներկա
Մեռնես, համբառնես…
Էլ ինչո՞ւ էիր,
Բոբիկ ոտներդ մաշում քարերին,
Փորձում անհնարն ու անկարելին, սահմանական եղ․, անցյալ անկատար
Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու,
Եվ ինչ-որ չափով
Չէին մաշվելու հոգսերը նրա։ անցյալ ապակատար
Բայց էլի, սիրտ իմ,
Շնորհակալ եմ ես հազար անգամ,
Որ գոնե ինքդ բեռ չմնացիր անցյալ կատարյալ
Աշխարհի հոգնած ուսերի վրա։
Լրացուցիչ կրթություն
Անել թարգմանություն:
Տիգրան Այվազյան 